Date

JOUW ZAAK VS DE ZAAK VAN DE ANDER

Het blijft verleidelijk; constant met je gedachten zitten snuffelen in de zaak van de ander. “Wat vindt hij van mij?”, “waarom doet hij/zij zo?”, “hoe kom ik dan over bij de ander?” Niks van dit is jouw zaak en heeft überhaupt iets te maken met jou. Hoe keer je dit tij?

De reden waarom je constant bezig bent met de zaak van de ander is omdat je graag afgeleid wilt worden van je eigen zaak. Een mooi voorbeeld is wanneer je op date gaat en je bezig bent met wat hij van jou vindt. Bizar, want je komt niet eens in de buurt van zijn denken – de ander is de meest instabiele factor – en daarbij is het ‘none of your freakin business’ wat hij van jou denkt. Jouw zaak is: wat vind ik van hem?

Het kan zijn dat je het niet goed weet of voelt en misschien niet wil toegeven dat je niet onderste boven bent, wat een teleurstelling kan zijn. Door je te bemoeien met zijn zaak hoef je hier nog even niet over na te denken. Of je bent juist heel enthousiast en wil controleren wat hij voor jou voelt. Waarom? Om jezelf te beschermen, jezelf voor te bereiden op de pijn die je zal ervaren als hij niet enthousiast is en hopen dat de voorbereiding je helpt de pijn minder heftig te ervaren.

Nothing of this will really work out and this is why: de enige die jou kan kwetsen of jou pijn kan doen ben je zelf. Hoe meer je met jouw gedachten bij de zaak van de ander bent, hoe groter de kans dat jij jezelf emotioneel verwaarloost en hoe meer pijn. De enige manier om écht om te gaan met ‘teleurstellingen’ of situaties die anders gaan dan je had gehoopt is door bij jouw zaak te blijven: wat doet het met mij? Wat voel ik? Hoe voelt dit? Waar voel ik dit? Is het ok om dit voelen? Kan ik de weerstand op deze emoties opgeven en mijn verantwoordelijkheid nemen voor wat ik voel? Mag de emotie via mij ervaren worden? En het fijne hiervan is: je hebt niet eens meer de behoefte je te bemoeien met een ander, jouw zaak vraagt al genoeg aandacht.

Meer blogs